Ο καρκίνος του πνεύμονα ευθύνεται για το 34% περίπου των θανάτων από καρκίνο στους άνδρες και για το 23% στις γυναίκες.
Ο καρκίνος τον πνεύμονα χωρίζεται σε δύο μεγάλες ομάδες: μικροκυτταρικού τύπου και μη μικροκυτταρικού τύπου (διαιρείται σε τρεις υποομάδες: τον πλακώδη, το αδενοκαρκίνωμα και το μεγαλοκυτταρικό τύπο), που έχουν διαφορετικούς τρόπους θεραπείας και πρόγνωσης.
Ο καρκίνος του πνεύμονα έχει άμεση συσχέτιση με τη συνήθεια του καπνίσματος, καθώς οι 9 στους 10 ασθενείς με καρκίνο του πνεύμονα είναι καπνιστές ή υπήρξαν καπνιστές στο παρελθόν για πολλά χρόνια. 1 στους 7 καπνιστές που καπνίζουν περισσότερα από δύο πακέτα τσιγάρα ημερησίως, θα πεθάνει από καρκίνο του πνεύμονα. Πρέπει να σημειωθεί ότι το παθητικό κάπνισμα (η συμβίωση ή η εργασία μαζί με καπνιστές) είναι εξίσου επιβλαβές καθώς επίσης και το κάπνισμα των Light τσιγάρων.
Ένα άτομο που καπνίζει ένα πακέτο τσιγάρα την ημέρα, επί πολλά χρόνια, έχει 30 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να πάθει καρκίνο από ένα μη καπνιστή. Ο κίνδυνος του καρκίνου μετά τη διακοπή του καπνίσματος μειώνεται σημαντικά αλλά ποτέ δε μηδενίζεται.
Έχει, επίσης, αποδειχθεί
ότι τα άτομα που δεν καπνίζουν και ζουν
με καπνιστές έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα
να προσβληθούν από τη νόσο.
Υπάρχουν και άλλοι παράγοντες κινδύνου όπως Ηλικία, Φύλο, Κληρονομικότητα, Επάγγελμα, Ατμοσφαιρική ρύπανση κ.α.
Τα συμπτώματα του καρκίνου του πνεύμονα είναι:
Βήχας
Πόνος Θώρακα, Ωμοπλάτη
Βραχνάδα Φωνής
Αιμόφυρτα Πτύελα
Δύσπνοια
Καταβολή, Ανορεξία, Απώλεια Βάρους
Χωρίς συμπτώματα
Η
αρχική διάγνωση γίνεται με απλή
ακτινογραφία θώρακος ή με αξονική
τομογραφία. Η μαγνητική τομογραφία και
το σπινθηρογράφημα οστών σε συνδυασμοί
με το PET/CT
δίνουν αρκετές πληροφορίες και με
μεγαλύτερη ακρίβεια όσον αφορά στην
ύπαρξη μεταστάσεων, την έκταση του όγκου
και την πιθανή προσβολή μεγάλων αγγείων
καρδιάς και θωρακικών τοιχωμάτων. Η
βρογχοσκόπηση και η βιοψία του όγκου
θέτουν την τελική κυτταρολογική διάγνωση,
το βαθμό της κακοήθειας και τον τύπο
του καρκίνου.
Η θεραπευτική
αντιμετώπιση εξαρτάται από την έκταση
της νόσου. Στα αρχικά στάδια της νόσου
χρησιμοποιείται χειρουργείο, ακτινοθεραπεία
και χημειοθεραπεία. Σε πιο προχωρημένα
στάδια της νόσου όταν υπάρχουν
απομακρυσμένες μεταστάσεις τότε κύρια
αντιμετώπιση είναι η φαρμακευτική.
Μέχρι
πρότινος υπήρχε μόνο η χημειοθεραπεία,
ενώ τα τελευταία χρόνια έχουν ανακαλυφθεί
νέες θεραπείες οι στοχευμένες θεραπείες
οι οποίες χορηγούνται μετά από γονιδιακό
έλεγχο του DNA
του όγκου. Έτσι οι παρενέργειες είναι
πολύ λιγότερες, η θεραπεία είναι πιο
εύκολη αφού είναι σε μορφή χαπιού και
πολύ πιο αποτελεσματική για τον ασθενή.
Μια άλλη νέα θεραπεία για τον προχωρημένο
καρκίνο του πνεύμονα είναι η ανοσοθεραπεία
μια θεραπεία πολλά υποσχόμενη και με
πολύ καλά αποτελέσματα.
