Πιθανολογείται ότι ένα διαιτολόγιο πλούσιο σε ζωικό λίπος και ζωικές πρωτεΐνες, και φτωχό σε φυτικές ίνες (όσπρια-φρούτα-λαχανικά) μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου στο παχύ έντερο. Επίσης, επιβαρυντικό και πολύ σημαντικό ρόλο παίζει η κληρονομικότητα καθώς και αλλά νοσήματα, όπως χρόνιες κολίτιδες και πολυάριθμοι πολύποδες στο γαστρεντερικό σύστημα.
Ο καρκίνος του παχέος εντέρου μπορεί να έχει τα εξής συμπτώματα:
Αίμα στα κόπρανα ή μαύρα κόπρανα.
Αλλαγή στις συνήθειες αφόδευσης - επιμένουσα διάρροια ή δυσκοιλιότητα.
Ανορεξία και απώλεια βάρους.
Αίσθημα ατελούς αφόδευσης.
Πόνος ακαθόριστος στη κοιλιά
Μετεωρισμός
Χωρίς συμπτώματα πολλές φορές.
Ο ασθενής πρέπει να αναφέρει έγκαιρα αυτά τα συμπτώματα στο γιατρό του και στη συνέχεια θα παραπεμφθεί για κολονοσκόπηση, αξονικές τομογραφίες ή οποίες άλλες εξετάσεις κρίνει ο θεράποντας ιατρός.
Η θεραπεία του καρκίνου του παχέος εντέρου γίνεται με τη χειρουργική επέμβαση, τη χημειοθεραπεία και την ακτινοθεραπεία (στον καρκίνο του ορθού). Σε αρκετές περιπτώσεις γίνεται συνδυασμός με ακτινοθεραπεία και χημειοθεραπεία. Ανάλογα από το στάδιο της διάγνωσης του καρκίνου, δηλαδή το μέγεθος, τη θέση και την επέκταση του όγκου κα μπορεί μόνο η χειρουργική αντιμετώπιση και η χημειοθεραπεία να οδηγήσουν τον ασθενή σε ίαση. Σε πιο προχωρημένα στάδια της νόσου με απομακρυσμένες μεταστάσεις χορηγείται μόνο φαρμακευτική αντιμετώπιση η χημειοθεραπεία.
Τα τελευταία χρόνια ανακαλύφθηκαν νέα φάρμακα που χορηγούνται ανάλογα με τις μεταλλάξεις που έχουν τα καρκινικά κύτταρα στο DNA τους. Έτσι μπορούμε να χορηγήσουμε εκτός από τη χημειοθεραπεία και νέα έξυπνα φάρμακα, τα μονόκλωνα αντισώματα και αντι-αγγειογενετικούς παράγοντες που εμποδίζουν την ανάπτυξη των όγκων με πάρα πολύ καλά αποτελέσματα και πολύ καλά ανεκτά από τους ασθενείς. Πολλές φορές μπορεί να προηγηθεί της χειρουργικής επέμβασης, άλλα είδη θεραπείας όπως η χημειοθεραπεία ή η ακτινοθεραπεία.
