Το μελάνωμα όμως σαν κακοήθης όγκος (δηλαδή μελανός όγκος). Προέρχεται από τα μελανινοκύτταρα του δέρματος που παράγουν μελανίνη, τη χρωστική που προσδίδει το φυσικό χρώμα του δέρματος.
Το μελάνωμα στο αρχικό στάδιο μπορεί
να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά εάν
χειρουργηθεί ο ασθενής και αν λάβει την
ακατάλληλη συμπληρωματική θεραπεία
ανάλογα με την περίπτωση. Αν όμως έχει
εμφανίσει ο ασθενής μεταστατικές εστίες
τότε είναι μια δυσχερή και απειλητική
για τη ζωή του ασθενούς νόσος.
Μεγάλη σημασία έχει λοιπόν η αναγνώριση των πρώιμων σημείων του μελανώματος τα οποία πρέπει αμέσως να οδηγούν σε ιατρική εκτίμηση. Υπάρχουν διάφορα είδη μελανώματος ανάλογα με την εντόπιση και τη μορφολογία αλλά πιο συχνά είναι σε περιοχές που εκτίθενται σε ηλιακή ακτινοβολία, όπως το πρόσωπο, τα άνω και τα κάτω άκρα.
Τα συνήθη σημεία του μελανώματος που βοηθούν στον εντοπισμό ύποπτων βλαβών είναι τα εξής:
Assymetry - Ασυμμετρία: Το ένα ημιμόριο της βλάβης δεν μοιάζει με το άλλο.
Border irregularity - Ακανόνιστα όρια: Τα όρια της βλάβης σχηματίζουν οδοντώσεις ή από τη βλάβη εκτείνονται «ψευδοπόδια» προς το περιβάλλον υγιές δέρμα.
Color variegation - Ποικιλοχρωμία: Η βλάβη παρουσιάζει ένα μίγμα χρωμάτων και αποχρώσεων.
Diameter - Διάμετρος: Μετρούμε τη μεγαλύτερη διάμετρο της βλάβης >6mm.
Τα
μελανώματα μπορεί να ποικίλλουν πολύ
ως προς την εμφάνιση τους. Πολλά μπορεί
να έχουν και τα τέσσερα χαρακτηριστικά
του συστήματος ABCD,
ενώ άλλα να έχουν μόνο ένα ή δύο από
αυτά. Σε κάθε περίπτωση βλάβες που
παρουσιάζουν σημεία ή συμπτώματα όπως
αυτά που προαναφέρθηκαν θα πρέπει να
εξετάζονται από κάποιον ειδικό ιατρό.
